فضیل بن یسار مردی بود که خطا می کرد و فقط با شنیدن یک آیه از قرآن مردی فاضل و مومن شد. روزی بر بالین احتضار یکی از برترین شاگردانش حاضر شد و خواست شهادتین را بر او تلقین کند که مرد بیمار نتوانست آن را بگوید. ضمن انکه فضیل را نیز از قرآن خواندن منع می کرد. بعد از اینکه جان داد، شبی در خواب به فردی دیگر گفت: "یه چیز باعث شد پایان من اینگونه شود:
1.سخن چین بودم.
2.نسبت به دوستانم حسادت می کردم.
3.یک بیماری داشتم و پزشک به من گفته بود سالی یک لیوان شراب بنوشم.
