یا من له الدنیا و الآخره ارحم من لیس له الدنیا و الآخره

مردی زشت‌کار عمرش را در بدی ها می گذرانید و کار خیر نمی کرد. عمرش طولانی شد و وقتی در آخر عمر نگاهی به گذشته خود کرد، چیزی جز معصیت ندید. احساس کرد زمان مرگش فرا رسیده، در حالی که هیچ عمل خیری ندارد که به او وابسته باشد. بر زبانش آمد که: "یا من له الدنیا و الآخره ارحم من لیس له الدنیا و الآخره" بعد از آن جان داد و او را در زباله دانی انداختند و از مرگش شاد شدند. یکی از صالحان خواب دید که به او گفتند: یکی از بندگان صالح ما در فلان زباله دانی دفن است. او را بیرون بیاور و در گورستان صالحان دفن کن." عرض مرد: "او که مرد خطاکاری بود.چه شد بخشیدی اش؟" خدا گفت: "چون در لحظات آخر توبه کرد و غیر از من امیدی نداشت. رحمت من نیز شامل او شد.